En eindelijk waren daar dan de boeken binnen voor het Thuisonderwijs, nerveus maakte ze de doos open en daar kwam een hele stapel boeken tevoorschijn: Nederlands, Engels en Biologie voor het 2e leerjaar van het VMBO. Ze werden even snel door dochter ingekeken en weer weggelegd. Een paar dagen lagen ze op de tafel, achteloos in hoek. Ik wist dat ze heel erg moest wennen. Zo lang naar uitgekeken maar nu het moment daar was, moest ze weer helemaal opnieuw beginnen.
Toen stelde ik voor om eens 1 vak te bekijken en dat werd Engels, altijd haar lievelingsvak. Ze zat naast me op de bank, ze had er moeite mee, ze mopperde, begreep de uitlegwijzer niet en ik, de Juf 😉 bleef rustig.
Zullen we een les Engels maken stelde ik voor. Onderuitgezakt naast me op de bank ging de laptop aan en de boeken open. Ze zuchtte, schreef niet netjes, vond het maar simpel, ze had dit al gehad…….. enzovoorts (gewoon een puber?)
Ik liet haar begaan, dit was wennen, weer snuffelen aan schoolboeken, herinneringen verwerken die ongetwijfeld naar boven kwamen. Zuchtend maakte ze de 1e les Engels.
De volgende dag heb ik een weekrooster gemaakt van maandag tot en met vrijdag van elk vak, Engels, Nederlands en Biologie 1 les, dus 15 lessen per week. Dit zou moeten kunnen met haar VWO brein.
Vandaag zijn we officieel begonnen, ik zei vanmorgen dat we vanmiddag aan de slag zouden gaan. Na de Zorgboerderij mocht ze een uurtje bijkomen en zou ze naar beneden komen.
Ik zat vanmiddag heel even rustig op de bank, moe van veel dingen, toen vielen m’n ogen dicht en dacht ik even: het zou echt niet erg zijn als ze een uurtje later komt om haar lessen te doen, of misschien wel helemaal niet…….
Maar prompt kwam ze met haar laptop naar beneden. We gingen samen aan tafel zitten, alles aan de kant, laptop, boeken en het weekschema, we waren er klaar voor. We begonnen met Engels dat viel niet tegen, daarna volgde Biologie en als laatste Nederlands. In 5 kwartier waren we klaar. Ik zat ernaast en stuurde, gaf aanwijzingen, ik voelde me voor het eerst van mijn leven een beetje een Juf.
Gelukkig had ik me de dagen hiervoor goed ingelezen in het systeem en in de boeken, want het was toch nog een heel gepuzzel. Maar nu met mijn eigengemaakte weekschema liep het helemaal soepel.
Aan het eind gaf ik haar een High Five, de eerste “lesdag” zat erop. Ik zei tegen dochter: hoelang zou je hierover doen op school? Drie lesuren Mam en dan nog een pauze en huiswerk en zoveel herrie en prikkels om me heen! Ineens zag ze dat ze op deze manier veel sneller klaar kon zijn zonder de overprikkeling van het schoolgaan.
Is dit de oplossing voor de lange termijn? Ik weet het niet, ik hoop dat ze toch misschien ooit weer naar school kan, maar wat voelt het goed om hiermee bezig te zijn en weer te gaan bouwen aan haar toekomst.
Waarom moest dit nu zo lang duren? De enorme bureaucratie in Onderwijsland heeft ervoor gezorgd dat ze 1,5 jaar lang geen les kreeg of geen Passend Onderwijs. Ben ik boos? Ja op het systeem wat voor kinderen met autisme vaak niet passend is. Ben ik blij? Ja, nu kunnen we weer verder! Vanaf vandaag heb ik geen thuiszitter meer maar een thuisleerling! Zo en dat klinkt heel wat beter!
En zeg nou zelf op welke school vraagt “de Juf” na een half uur of je een glaasje cola wil? 🙂
