Rauwe Tranen
Lieve Yfke,
4 jaar geleden kwam er een heel schuchter verlegen en angstig meisje naar de Zorgboerderij waar jij al je hele leven woonde. Het meisje keek voorzichtig eens rond en daar in de paardebox ontmoeten jouw zachte ogen de hare en ze hebben ze nooit meer losgelaten.
Altijd als mijn meisje kwam, keek je blij op en al gauw liep je vanzelf achter haar aan, het grote zwarte paard achter het fragiele meisje. Ze ging je verzorgen en later mocht ze op je rijden. Jullie kregen een band die onbeschrijfelijk was. Je gaf haar steun en nieuwe energie als ze het moeilijk had. Door jou kon ze altijd naar de boerderij gaan ook op de momenten dat ze eigenlijk nergens meer heen kon van de angst.
Maar ze wist dat jij trouw op haar stond te wachten. Ontelbare foto’s en filmpjes heeft ze gemaakt van jou, haar dierbare vriendin voor het leven. Bij jou kon ze uithuilen, bij jou kon ze lachen, bij jou werd ze sterker. Als ze over je praatte kwamen er lichtjes in haar ogen, dat deed jij en ik was je zo ontzettend dankbaar….. (meer…)