Vanaf nu mag ik hier mijn blogs over ons zorgintensieve gezin met jullie gaan delen. Laten we kennismaken, wie ben ik en wie is ons gezin?
Het is 2015 als ik begin met schrijven en vanwege de privacy van mijn gezin heb ik ervoor gekozen om onder een pseudoniem te schrijven, waarom de naam Flowermum? Van jongs af aan ben ik dol op bloemen, ik hou ervan om lekker bezig te zijn in mijn tuin en in mijn huis. Ik geniet van de natuur op allerlei manieren. Heerlijk wandelen met de hond en de vogels horen fluiten, lekker fietsen in de polder tussen de koeien, zo kan ik me weer even opladen. Ik ben een denker maar ik hou ook van creatief bezig zijn of ik nu een verhaal schrijf of een bloemstuk maak, als het maar iets moois, iets “eigens” wordt. In ons huis vindt je een bonte verzameling van kleuren en voorwerpen, brocante, bloemen, een oude kast een nieuwe vaas, een net vers gebakken bananencake en er gebeurt altijd wel iets. Mijn levensmotto is: je moet je eigen hemel blauw verven!
Je moet zelf aanpakken en het is fijn als er mensen mee willen denken, maar je zult het toch uiteindelijk zelf moeten doen!
Verder heb ik een zogenaamd “zorgintensief” gezin, wat bestaat uit mijn partner met Autisme en Chronische depressie, we zijn dit jaar 27 jaar getrouwd. Mijn man heeft in juni 2013 zijn heup zeer gecompliceerd gebroken en kan na 2 operaties nog steeds niet lopen zonder hulpmiddelen. Dit gebeurde op een zorgboerderij waar hij herstelde van een ernstige burn-out.
We hebben 2 dochters, onze jongste dochter van 14 jaar heeft ook Autisme en een Angststoornis. Onze oudste dochter van 24 jaar is getrouwd, en heeft samen met haar man een geweldige bloemenwinkel. Ze hebben een dochtertje van 8 maanden waar we ontzettend van genieten!
Ik kreeg het advies om dingen op te schrijven om al schrijvende dingen te verwerken en te overdenken, want dat er veel gebeurd in ons gezin dat is een ding wat zeker is. Het is niet het Autisme waar ik zo tegen moet vechten, ik snap inmiddels aardig na zoveel jaar hoe je daar het beste mee om kunt gaan. Maar het zijn de vooroordelen van mensen, het onbgrip, het gevecht met de vele instanties, de scholen, de bureaucratie voor de hulp de we nodig hebben. Dat is wat het soms zo zwaar maakt. Zelf heb ik zo’n 5 jaar geleden de diagnose reuma gekregen dat is ook iets waar je mee om moet leren gaan. Zorgen voor jezelf en je energie verdelen, dat was voor iemand die altijd bezig was in de hoogste versnelling absoluut niet gemakkelijk. En nog trap ik vaak in de valkuil van teveel doen.
Ik wil graag op een positieve manier dingen delen en waar nodig doe ik dat met een kritische noot want na zelf vele jaren in de gezondheidszorg te hebben gewerkt houd ik mijn hart vast met alle ontwikkelingen wat betreft de zorg voor de mensen die het zo hard nodig hebben.
De Blogs op mijn website zijn heel erg wisselend en gaan over veel uiteenlopende onderwerpen maar zo zit ik zelf ook in elkaar; altijd in voor wat anders en ook best een beetje eigenwijs af en toe. Het is mijn visie op gebeurtenissen in ons leven, mijn gevoel en belevingswereld…… En het is soms best spannend, je gedachten en gevoelens op te schrijven, maar inmiddels ben ik op een punt dat ik me er niet zoveel meer aantrek van wat mensen vinden. Ik hoop dat ik hiermee mensen kan helpen en bemoedigen dat is mijn uiteindelijke doel!
Ik zou het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat!
Beste Flowermum,
Ik zag het filmpje op Youtube en voelde direct veel herkenning! Zelf heb ik 2 (slimme) kinderen met autisme, die beiden zijn uitgevallen uit het onderwijs… Ik zou het fijn vinden om prive (via mail) even contact met je te hebben, misschien kunnen we elkaar vooruit helpen…
Groetjes Henny van der Pol
pff tranen met tuiten tijdens dit filmpje… zo herkenbaar ik heb een zoon van bijna 17 met asperger, gaat als sinds zijn 12e niet meer naar school. Hij is sinds afgelopen zomer weer thuis komen wonen na 3 jaar behandeling bij leo kannerhuis brabant…. gaat nu naar feniks talent waar hij zich thuis voelt en gelijkgestemden vind. Ik wens jullie veel sterkte, lieve groet Jacqueline
Dank je wel Jaqueline! Wat fijn dat je zoon weer thuis is en een fijne plek gevonden heeft!
Beste Flowermum,
Ik las vandaag het aangrijpende artikel in de krant en herkende hierin een aantal zaken van onze oudste zoon (15), ook hij moest constant spugen voordat hij naar school moest en durfde niemand aan te kijken.
Via een kinderpsychiater zijn wij gewezen op de techniek EMDR (via een koptelefoon piepsignalen om behaalde hersendelen als het waren te resetten), wij stonden hier eerst sceptisch tegenover maar aangezien het volledig pijnloos en ongevaarlijk is hebben wij in overleg met onze zoon ervoor gekozen om dit te doen.
Na 2 sessies (hij was toen 10 jaar) was hij een compleet ander jongetje, nooit meer overgegeven en veel meer zelfvertrouwen. Wij hebben deze techniek ook aan vrienden van ons voorgelegd die een dochter (10) met soortgelijke problemen heeft en ook zij hebben hier baat bij!
Wellicht helpt deze techniek ook voor Rebecca.
Veel succes!
Dank je wel Erwin voor jouw verhaal en je tips! EMDR kan inderdaad goed werken bij angsten. Rebecca heeft dit ook gehad, bij haar heeft het echter niet afdoende kunnen helpen. Het resultaat is wisselend bij mensen/kinderen met Autisme. Wel fijn dat het jouw zoon zo goed heeft geholpen! Dank je in ieder geval voor het meedenken!
Lees net stukje in de telegraaf over jouw lieve dochter Rebecca.
Misschien zouden wij als particulier onderwijs met o.a. Autistische kinderen en soms ook een angststoornis iets voor jullie betekenen? Wij hebben kinderen die een leerplichtontheffing hebben, waardoor er een PGB vrijkomt om de zorg, welke verweven is in het onderwijs , te besteden voor het schoolgeld van Maupertuus.
Lukt dit niet, dan kunnen wij altijd helpen naar sponsors en stichtingen om de ouders te helpen met het financiele gedeelte.
Vanzelfsprekend kunnen wij altijd een vrijblijvend gesprek met elkaar hebben. Tenslotte hebben wij meer kinderen, die een tijdlang thuis hebben gezeten en nu stap voor stap weer wennen aan het schoolse ritme , ook vanwege de zorg, die we in huis hebben voor deze kinderen! U kunt ook altijd vrijblijvend bellen met ouders over hun ervaringen. Wie weet kunnen wij een beetje helpen om jullie dochter weer wat gelukkiger te maken?
Mijn mobiel is 06-15071731, lieve groet, Reinier -maupertuus te Driebegen.
Hartelijk dank voor uw reactie! Ik ga maandag contact met u opnemen. Wij wonen niet in uw regio maar misschien zijn er nog andere scholen in onze buurt?
in welke regio woont u? Een aangrijpende geschiedenis. Veel sterkte samen. Ik werk privé met autistische kinderen, misschien kan ik iets voor jullie betekenen?
Quote:”Het is niet het Autisme waar ik zo tegen moet vechten, ik snap inmiddels aardig na zoveel jaar hoe je daar het beste mee om kunt gaan. Maar het zijn de vooroordelen van mensen, het onbgrip, het gevecht met de vele instanties, de scholen, de bureaucratie voor de hulp de we nodig hebben. Dat is wat het soms zo zwaar maakt. ”
Lieve Flowermum…ik ben inmiddels zelf een volwassen ‘kind’ met autisme en OCD en ik heb toevallig zojuist op mijn eigen website een artikel geschreven over de Blinde Vlekken van Niet-Autisten. Daarin beschrijf hoe niet-autisten omgaan met autisten en dingen van ons verwachten die we onmogelijk kunnen waarmaken. Ook ik heb een moeilijk leven, nog steeds, ongeacht wat ik doe…Sterkte met alles!
Wat fijn dat ik je blog nu vanaf het begin kan lezen.sterkte en succes met alles! Ik blijf je graag volgen.
Lief, dank u wel!