Over Sneeuwklokjes en Ollie

Ik aarzel……de verleiding is groot om te schrijven over alles wat er gebeurt rondom de Zorg op dit moment, want ik heb zorgen, grote zorgen! Ik zou het wel uit willen schreeuwen hoe het bestaat in Nederland dat een kind wat zorg en onderwijs nodig heeft dit gewoon niet krijgt.
Maar ik kan me ook zo voorstellen dat sommige mensen mijn verhaal bijna ongeloofwaardig vinden, dat zou ik misschien ook wel vinden als ik hier niet middenin zat. Maar ik denk ook dat jullie niet zitten te wachten op weer een verhaal hoe moeizaam het allemaal gaat en dat er nog steeds geen vooruitgang zit in traject zorg en het onderwijs. Dus ik doe het niet, als er iets positiefs te melden is hierover, dan doe ik dat onmiddelijk! 😉

Ik schrijf liever iets over de Zorgboerderij waar dochter al ruim 3 jaar komt. Zorgboerderij Ik breng haar twee keer per week daar naar toe. Op de weg naar de Zorgboerderij, staat een oude boerderij waar elk voorjaar duizenden sneeuwklokjes in de voortuin bloeien, het is een adembenemend wonderschoon schilderijtje. Helaas kan ik er geen foto van maken op de doorgaande weg, maar ieder jaar, een paar weken lang, drink ik dit tafereeltje in. Dochter begint al te grinniken als we in de buurt komen omdat ze weet dat ik dan even “uit mijn dak” ga. Hoe ik dat doe, hou ik hier wijselijk even voor me….. 🙂
Op de Zorgboerderij heeft ze helemaal haar plekje gevonden, hier voelt ze zich veilig en vertrouwd. Vanmorgen is ze weer geweest en in de auto hadden we een fijn gesprekje over de dieren. Hoe de dieren onbevooroordeeld naar je kijken en luisteren, dat vindt ze zo fijn! Ze geven haar het gevoel dat ze goed is zoals ze is en dat is ook zo! Een dier zal je niet afwijzen, het voelt je stemming aan en reageert daarop. Op de boerderij is nu een lammetje waar de moeder geen melk voor had en ze krijgt nu de fles. Dochter mocht haar een naam geven; Ollie heet het lammetje. Is er iets wat meer vertederend is als een lammetje? Toen ik klein was wilde ik boerin worden, het is er nooit van gekomen maar wat een voorrecht dat ik nu door dochter elke week heel even dit paradijsje mag betreden en er zijdelings van mag genieten!

Lam2

Met Ollie onder haar arm heeft dochter vanmorgen haar dierbare “vriendin” Yfke geborsteld.
Ze praat dan met Yfke en alhoewel ze niets terug zegt, weet ze dat ze haar toch begrijpt. Haar oren bewegen heen en weer, ze legt haar hoofd dan even op de schouder van dochter, hinnikt even….. dat tafereeltje zie ik helemaal voor me. Veilig in de beslotenheid van de paardenbox, het ruikt naar hooi, naar bix, je hoort de kipjes kletsen en de andere paarden snuiven om ook een beetje aandacht.
De warmte en de geur van het paardenlijf raakt haar en brengt ontspanning. Ze kan er haar verdriet en eenzaamheid kwijt…….haar overprikkeling verdwijnt hier.

Lam1

Door het autisme kan ik haar soms moeilijk bereiken, woorden gaan langs haar heen, aanraking kan ze moeilijk verdragen, dat doet me soms pijn. Maar als ik haar ophaal van de boerderij en de ontspannen lach zie op haar gezicht, dan weet ik dat dit de moeite zo waard is! Dat ze even helemaal zichzelf kan zijn en zich mag koesteren bij de warmte van de dieren.
Mijn bijzondere dochter kan er weer even tegen en ik ook, hopend dat de weg die we bewandelen de juiste zal zijn.
De sneeuwklokjes geven mij ieder jaar weer een gevoel van hoop, van nieuw leven, een voorbode van wat gaat komen.
Ik hoop dat het ook zo mag gaan in het leven van ons mooie meisje, de hoop dat ze mag ervaren dat ze zichzelf mag zijn ondanks de angst en diepe eenzaamheid die ze vaak ervaart, ze is goed en zo mooi zoals ze is!

p.s. Als ze thuis is maakt ze veel creatieve dingen op de computer waaronder kleine filmpjes hieronder een voorbeeld. 1 minuut film is uren en uren werk maar het geduld heeft ze!

Reacties (6)

  1. Ineke Vonk

    Uw verhaal ontroert me.
    Ik hoop met u dat uw meisje gelukkig wordt. Ondanks alles.
    Bij sneeuwklokjes denk ik aan jullie.

    Wil je vertellen dat ik het een prachtig filmpje vindt.

    Reageren
    1. Flowermum (Auteur bericht)

      Lief! Dank je wel Ineke!

      Reageren
  2. Marian

    Blijf vooral ‘uit je dak gaan’, want dat heb je ook nodig. De vertedering voor en over je dochter is leesbaar door alles heen, maar blijf altijd vertrouwen dan velen met je hard bezig zijn om de kloof zorg/onderwijs te bestrijden. Steen voor steen.

    Reageren
    1. Flowermum (Auteur bericht)

      Dank je Marian!!

      Reageren
  3. Jacqueline

    ha lieverd,

    Ik wens jullie een heel jaar vol sneeuwklokjes toe, al was het maar om jou een beetje kracht te geven. Wat een schitterend filmpje zeg! Tekeningen ook zelfgemaakt? De teksten laten je haar een klein beetje leren kennen. Een tipje van de sluier.

    Veel,sterkte in deze rottijd voor jullie. Ik hoop dat er snel,een oplossing voorhanden is,

    Xxxx
    Jacq

    Reageren
    1. Flowermum (Auteur bericht)

      Dank je Jacqueline, inderdaad de filmpjes zeggen ook veel. Ze maakt allemaal screenshots van een spel en die “plakt” ze dan allemaal aan elkaar met een programma en zoekt er muziek die erbij past. Ik geloof dat het zo werkt…… Xxx

      Reageren

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *