Dwarrelende Bladeren
Het is nog heel vroeg als ik zachtjes de deur uitga met de hond, de zon begint net op te komen, grote kruisspinnen bungelen achteloos in hun met mist gevulde webben. Dikke slakken glijden sloom het struikgewas weer in.
Naast mij onze trouwe viervoeter die blij is dat we er onverwachts vroeg op uit gaan. De vogels laten zich zo aan het begin van de herfst nog even van hun beste kant horen. Het is een priveconcert voor mij alleen, denk ik blij en ik laat deze helende “muziek” zijn werk doen.
Knisperende bladeren onder mijn voeten in allerlei kleuren, beukenootjes, kastanjes, witte paddestoelen, bruine paddestoelen. Het zijn de onmiskenbare tekenen van de herfst die in aantocht is.
Maar het maakt mij niet somber, integendeel het is de schoonheid van de vergankelijkheid die nadat ze overgaat in een dorre stille winter straks in alle uitbundigheid weer zal ontwaken in de lente. (meer…)