Prachtige verbondenheid
Ze is groot, echt groot, maar heel rustig staat ze voor me, Yfke de grote zwarte Friese merrie. Ze kijkt naar me met zachte rustige ogen. En daar bovenop zit statig en rechtop mijn dochter. Haar ogen stralen, haar schouders zijn ontspannen, haar rug is recht en vastberaden en ze geeft het paard zachtjes met haar hielen aan dat ze in de stap mag gaan.
Ik kan mijn ogen niet van haar afhouden als ze wegrijdt, wat is ze mooi zo, wat is ze ontspannen. Hier voor mijn ogen gebeurt zoiets bijzonders dat ik wel moet blijven kijken. In de verte zie ik haar rijden in de bak, ze zegt niets, het paard voelt haar feilloos aan, loopt en draaft, wend en keert, net wat dochter maar wil.
Hier op de zorgboerderij is ze zo op haar plaats, al 3 jaar mag ze hier komen eerst alleen op zaterdag en de tijd dat ze niet naar school ging 3 keer per week. Een zorgboerderij waar de liefde van haar leven op haar stond te wachten, de grote zachtaardige Friese Merrie Yfke. (meer…)